Στο Μαρούσι και το Χαλάνδρι η ποιότητα ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων συνθλίβεται και στην προκείμενη περίπτωση, ανάμεσα στις συμπληγάδες των αντεργατικών πολιτικών όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων και της "υγιούς επιχειρηματικότητας".
Αυτό που έχουν είναι η στέρηση πολύτιμου ελεύθερου χώρου, κυκλοφοριακή συμφόρηση, θόρυβος, επιδείνωση της ήδη φονικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης, παραπέρα συμπίεση της τοπικής παραδοσιακής αγοράς, πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα λόγω της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, αλλά και της προσέλκυσης συνοδών προς τη φύση αυτή ποικίλων δραστηριοτήτων.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αμαρουσίου με απόφαση του απορρίπτει την μετεγκατάσταση του Καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι. Οι εργαζόμενοι δεν θα ανεχτούμε να λειτουργήσει στο δήμο μας μια ακόμα επιχείρηση που θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τη ποιότητα ζωής και τη δική μας και των κατοίκων. Είναι μια ακόμα επιβεβαίωση ότι οι κυβερνήσεις διαχρονικά δεν υπολογίζουν τίποτα μπροστά στη κερδοφορία και του συγκεκριμένου επιχειρηματικού ομίλου.
Το έγκλημα δεν ξεκινάει σήμερα. Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, η οποία με τα άρθρα 10 και 11 του ν. 4277/2014 (νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας – ΡΣΑ 21), σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, «προίκισε» το Μαρούσι με τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υποδοχή του τεράστιου "ψυχαγωγικού" αυτού συγκροτήματος.
Ακολούθησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που με το άρθρο 6 του Ν.4499/2017 καθόρισε μια σειρά όρους και προϋποθέσεις για τη θέση μετεγκατάστασης του καζίνο, που όλες -μία προς μία και από κοινού- φωτογράφιζαν ως χώρο υποδοχής του όχι μόνο το Μαρούσι, αλλά, όπως τώρα αποκαλύπτεται, συγκεκριμένα το Κτήμα Δηλαβέρη των 40 στρεμμάτων ελεύθερης έκτασης. Έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους που απόμειναν στο Μαρούσι.
Στο «παιχνίδι» και η πρώην δημοτική Αρχή Αμαρουσίου και νυν περιφερειάρχης, που οι βλέψεις της ("οράματα" τα βάφτιζε), όπως αποτυπώνονταν στους επιχειρησιακούς της σχεδιασμούς, αλλά και οι πράξεις της στόχευαν σε ένα Μαρούσι «κομβικό προορισμό για επιχειρηματική δραστηριότητα». Στο Μαρούσι και το Χαλάνδρι η ποιότητα ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων συνθλίβεται και στην προκείμενη περίπτωση, ανάμεσα στις συμπληγάδες των αντεργατικών πολιτικών όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων και της "υγιούς επιχειρηματικότητας".
Αυτό που έχουν είναι η στέρηση πολύτιμου ελεύθερου χώρου, κυκλοφοριακή συμφόρηση, θόρυβος, επιδείνωση της ήδη φονικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης, παραπέρα συμπίεση της τοπικής παραδοσιακής αγοράς, πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα λόγω της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, αλλά και της προσέλκυσης συνοδών προς τη φύση αυτή ποικίλων δραστηριοτήτων.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τους δημότες να βρίσκονται σε αγωνιστική επαγρύπνηση. Όσες αποφάσεις και να πάρουν.
Αυτό που έχουν είναι η στέρηση πολύτιμου ελεύθερου χώρου, κυκλοφοριακή συμφόρηση, θόρυβος, επιδείνωση της ήδη φονικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης, παραπέρα συμπίεση της τοπικής παραδοσιακής αγοράς, πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα λόγω της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, αλλά και της προσέλκυσης συνοδών προς τη φύση αυτή ποικίλων δραστηριοτήτων.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αμαρουσίου με απόφαση του απορρίπτει την μετεγκατάσταση του Καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι. Οι εργαζόμενοι δεν θα ανεχτούμε να λειτουργήσει στο δήμο μας μια ακόμα επιχείρηση που θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τη ποιότητα ζωής και τη δική μας και των κατοίκων. Είναι μια ακόμα επιβεβαίωση ότι οι κυβερνήσεις διαχρονικά δεν υπολογίζουν τίποτα μπροστά στη κερδοφορία και του συγκεκριμένου επιχειρηματικού ομίλου.
Το έγκλημα δεν ξεκινάει σήμερα. Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, η οποία με τα άρθρα 10 και 11 του ν. 4277/2014 (νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας – ΡΣΑ 21), σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, «προίκισε» το Μαρούσι με τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υποδοχή του τεράστιου "ψυχαγωγικού" αυτού συγκροτήματος.
Ακολούθησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που με το άρθρο 6 του Ν.4499/2017 καθόρισε μια σειρά όρους και προϋποθέσεις για τη θέση μετεγκατάστασης του καζίνο, που όλες -μία προς μία και από κοινού- φωτογράφιζαν ως χώρο υποδοχής του όχι μόνο το Μαρούσι, αλλά, όπως τώρα αποκαλύπτεται, συγκεκριμένα το Κτήμα Δηλαβέρη των 40 στρεμμάτων ελεύθερης έκτασης. Έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους που απόμειναν στο Μαρούσι.
Στο «παιχνίδι» και η πρώην δημοτική Αρχή Αμαρουσίου και νυν περιφερειάρχης, που οι βλέψεις της ("οράματα" τα βάφτιζε), όπως αποτυπώνονταν στους επιχειρησιακούς της σχεδιασμούς, αλλά και οι πράξεις της στόχευαν σε ένα Μαρούσι «κομβικό προορισμό για επιχειρηματική δραστηριότητα». Στο Μαρούσι και το Χαλάνδρι η ποιότητα ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων συνθλίβεται και στην προκείμενη περίπτωση, ανάμεσα στις συμπληγάδες των αντεργατικών πολιτικών όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων και της "υγιούς επιχειρηματικότητας".
Αυτό που έχουν είναι η στέρηση πολύτιμου ελεύθερου χώρου, κυκλοφοριακή συμφόρηση, θόρυβος, επιδείνωση της ήδη φονικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης, παραπέρα συμπίεση της τοπικής παραδοσιακής αγοράς, πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα λόγω της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας, αλλά και της προσέλκυσης συνοδών προς τη φύση αυτή ποικίλων δραστηριοτήτων.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τους δημότες να βρίσκονται σε αγωνιστική επαγρύπνηση. Όσες αποφάσεις και να πάρουν.